Music & Stars 10-10-2014

Muziekvereniging “Prins Bernhard” Emst
De kaartverkoop voor Music & Stars is begonnen! Een avondje uit voor iedereen. Koop snel uw kaarten. De aankondiging zegt genoeg…. Een onvergetelijke avond met René van Kooten, Tommie Christiaan en Celine Purcell die muzikaal ondersteund worden door het orkest van ‘Prins Bernhard’.

+ + + + +
Bericht van KAREN:

Gisteren hebben wij ons door de files geworsteld om op tijd in Vaassen te komen. Aangekomen bij het dorpshuis, konden we nog kiezen of we naar het harmonieorkest wilden of liever gingen bridgen…

Aangezien we toch nog mooi op tijd waren, konden we met z’n allen op rij 1 zitten. De dirigent had voor ieder stuk het internet uitgeplozen om een pakkende inleiding te kunnen verzorgen, wat dus soms wel iets te langdradig was…. In het eerste deel zongen René, Celine en Tommie alle drie een solo stuk met het orkest en het orkest speelde zelf 3 stukken. Er moest soms wel even gespiekt worden voor de tekst…. Het blijft ‘anders’ om bekende nummer te horen door een harmonieorkest, maar het klonk verder (meestal) goed. Ikzelf vond vooral de muziek van Les Miserables heel mooi.

Na ruim een half uur pauze begint deel 2, waar René een Jackson Five medley zou doen. Halverwege kwam Tommie erbij voor de mentale steun. Het overgrote deel van het Vaassense publiek bleef namelijk heel kalm en stil op hun stoel zitten, alleen het klappen en ‘joehoe’ van rij 1 was te horen. Zo ging de avond voorbij, René, Celine en Tommie probeerden nog wat leven in de brouwerij te brengen door te proberen om het publiek te laten meeklappen, maar dat lukte nauwelijks….

Toch heb ik mij goed vermaakt, mede door de ‘3 stars’ zoals ze genoemd werden en door het gezellige publiek van rij 1….

Foto: Peggy de Haan

+ + + + +

Bericht van MARLOES:

Zoals Karen al schreef, de intro’s van de dirigent waren lang en ze sloegen vaak de plank finaal mis. Een heel cv van Edsilia Rombley oplezen en dan zeggen dat Celine een goeie vervangster is (???) . Maar goed, zo benoemde een andere spreekster het stuk le miserabel….. Toch belabberd….

Het orkest, wat kan ik jaloers zijn op de (jonge) mensen die zo mooi en goed een instrument kunnen spelen. Voor amateurs, allemaal uit het dorp, vond ik het echt heel erg goed gaan en de musicalarrangementen heel herkenbaar gespeeld. Dat was genieten.

Ik vond de zang van Celine en Rene niet echt geweldig (ook viel de mic soms weg volgens mij), en Tommie, die ik nog niet eerder had mogen aanschouwen, vond ik juist erg goed bij stem. Ik vond het reuze storend dat er steeds gespiekt moest worden voor de tekst. Later vroeg iemand aan mij of René misschien andere prioriteiten had gehad dan zijn tekst te leren voor deze avond…..

Dat het allemaal niet zo bruisend en joelend zou zijn had ik wel verwacht. Klinkt misschien een beetje clichématig maar het is en blijft een dorpsfeest op de Veluwe. Het publiek was vooral (oude) familieleden (opa’s/oma’s etc) en dorpsgenoten van orkestleden uit Vaassen en Emst.

Al met al was het wel een gezellig muziek avondje uit!

+ + + + +

Bericht van MARIJKE:

Jullie hebben het echt omschreven zoals het ging…
Het ‘spieken’ van de tekst vond ik ook een groot minpunt, want ‘Kronenburg Park’ ken ik zelfs nog uit m’n hoofd.

Ik heb erg genoten van het instrumentale gedeelte waarin de tune van Expeditie Robinson te horen was (en weet nu nog steeds niet hoe dat muziekstuk heet) De muziek uit Le Miserabol (wat érg!) was herkenbaar en fijn om weer te horen, helaas hier en daar wat valse fluitisten erbij, zo zonde.

De dirigent heeft echt zijn best gedaan om alles leuk aan te kondigen, maar door alle details in de -te – lange aankondigingen sloeg hij helaas de plank wat mis en leek het of hij een spreekbeurt voor een saaie klas stond te houden.

Ik vond – vooral in het begin – de zang erg slecht, het leek ook alsof de microfoon een eigen leven aan het leiden was, maar ik denk niet dat het daar allemaal aan te wijten was. Het mooiste vond ik (persoonlijk) Tommie als Michael Bublé en het minst de Michael Jackson compilatie. Mede dankzij de hele rij musicalvriendinnen op rij 1 hebben we een érg leuke avond gehad, al lachten we misschien ook wel een beetje op momenten waarop dat niet helemaal de bedoeling was. Bij de (zeer langdradige) bedankspeech werden ook de 3 artiesten bedankt en toen ze al bijna wegliepen bleek dat ze toch bloemen kregen, zoals te doen gebruikelijk. Het werd een vermakelijk stukje 3 zoenen wel/niet en van wie wel/niet, dus ook weer hilarisch in onze ogen.

De zaal reageerde ook niet erg enthousiast op het gebodene. Zelfs meeklappen hielden ze maar 2 zinnen vol, daarna moesten ze keer op keer aangespoord worden. Ik kon me er niet aan onttrekken om deze avond te vergelijken met Klaaswaal. Daar was de zaal zó enthousiast en was het een geweldige avond qua zang en muziek. Ik had verwacht dat het vanavond weer zo zou zijn, maar dat was bij lange na niet zo… helaas.

Ik denk dat ik mezelf maar een uitzendverbod toebedeel voor de opnames want zowel het orkest als de 3 solisten hebben vanavond echt niet laten zien wat ze toch eigenlijk wél in huis hebben. Gemiste kans.

Na afloop bleek René erg verkouden/grieperig, dus ik hou m’n hart vast voor zondagavond (Shifting Daylight huiskamerconcert). “Nee, ik zeg het niet af hoor, heb er enorme zin in” zei René. Maarja, ziek is ziek. duimen maar! Grappig detail was wel dat maar liefst 7 mensen van het huiskamerconcert ook in Vaassen in de zaal hebben meegekeken. Zondag zal er dus wel veel goedgemaakt worden (áls het door kan gaan, hij was echt nu al ziek…)

+ + + + +
EDIT: Omdat René toch te ziek bleek en Bram ook grieperig was is het huiskamerconcert uitgesteld naar 19/10. We kunnen niet wachten