KISS of the Spider Woman (2015-2016)

[Marijke]

 

FACTS KISS OF THE SPIDER WOMAN

Theaterproducent OpusOne brengt van 5 juni t/m 5 juli 2015 de musical Kiss of the Spider Woman voor het eerst naar Nederland. De vertaling en regie is in handen van Koen van Dijk en de choreografie is van Frans Schraven.

Kiss of the Spider Woman is gebaseerd op het gelijknamige boek van Manuel Puig en de Oscar-winnende film uit 1985. Terrence McNally (o.a.The Full Monty, Ganesha) schreef het script en de songs zijn van John Kander en Fred Ebb, als duo ook verantwoordelijk voor onder meer Chicago en Cabaret. De musical werd wereldwijd opgevoerd en beloond met talloze prijzen waaronder 7 Tony® Awards voor onder andere Beste Musical, Beste Songs en Beste Script.

Het verhaal gaat over twee gevangenen die samen in een kleine cel worden geplaatst. De één vanwege zijn politieke overtuiging, de ander vanwege zijn geaardheid. Ze zijn – letterlijk – tot elkaar veroordeeld en leven onder zware fysieke omstandigheden. Beiden dromen van een beter leven buiten de gevangenis. Het verhaal neemt een verrassende wending als ze tegen elkaar worden uitgespeeld. Vrijheid en liefde zijn niet langer hetzelfde…

De Nederlandse versie van de musical gaat op maandag 8 juni in première en is slechts één maand te zien, exclusief in Het Zonnehuis in Amsterdam-Noord. Dit monumentale pand in Amsterdamse Schoolstijl werd in 1932 gebouwd voor de werknemers van de NDSM-werf maar verloof de afgelopen jaren zijn oorspronkelijke functie. In juni opent Het Zonnehuis opnieuw zijn deuren als theater met Kiss of the Spider Woman als openingsproductie. De musical wordt geproduceerd door OpusOne die afgelopen twee jaar met veel succes het toneelstuk The Normal Heart in de zomermaanden programmeerde.

CAST:
Molina – Alex Klaasen
Valentin Arregui Paz – René van Kooten
Spinnenvrouw – Marjolein Teepen
Gevangenisdirecteur – Mike Reus

ENSEMBLE:
Gabriël / Fuentes – Michiel de Meyer
Esteban/Carlos – Bastiaan Sparnaay
Aurelio / José – Thomas Kuipers
Marcos/Emilio – Roy Kullick (2015)
Marcos/Emilio – Sven Nigel Blom (2016)

LIVE BAND:
Frans Heemskerk – piano, rhodes, hammond, synthesizer
Werner Janssen – sopraan-, alt-, tenor saxofoon, fluit, (bas)klarinet
Jeroen Molenaar – drums, percussie, klokkenspel
Joël Groenewold – elektrische- en contrabas

CREATIVES:
Script – Terrence McNally
Songs en liedteksten – John Kander en Fred Ebb
Gebaseerd op de roman van Manuel Puig
Vertaling en regie – Koen van Dijk
Arrangementen en muzikale leiding – Frans Heemskerk
Choreografie – Frans Schraven en Chiara Re
Producent/Opusone – Maarten Voogel
Kostuums – Maya Schröder
Licht – Benno Barends

De prachtige trailer:

[Marijke]

 

PERSPRESENTATIE Kiss of the Spider Woman

We togen op 18 mei 2015 naar het Zonnehuis in Amsterdam – waar de musical gespeeld zal worden – voor de perspresentatie. Deze bijzondere locatie – midden in een woonwijk – is grondig verbouwd en Kiss zal de eerste productie zijn die na de verbouwing te zien zal zijn van 5 juni t/m 5 juli 2015. Helaas werd precies op de dag van de perspresentatie de vloer van de hal opnieuw gestort, dus iedereen werd begeleid via een “achterdeur” naar de zaal met het podium. Op het podium stond een projectiescherm waarop we een korte uitleg kregen over de geluidsverbetering en de vernieuwde inrichting van de zaal en een animatie van het vernieuwde Zonnehuis. De zaal is knus, in het voorste gedeelte komt een tribune die per rij oploopt, zodat iedereen goed zicht heeft. Achter de tribune tafels met stoelen en aan de zijkanten kleine loges. Er is ook een balkon, daar kijk je recht op het toneel. De zaal biedt plaats aan ca. 340 stoelen.
Achter in de zaal bevind zich de catering en er werd met nadruk verteld dat je iets te drinken móet meenemen naar je stoel om de sfeer van de knusse zaal te verhogen. Er is ook een mogelijkheid om een diner te reserveren op de avond dat je de show gaat zien.

Na deze uitleg – een verdere rondleiding was helaas niet mogelijk i.v.m. het aanleggen van de vloer – werd iedereen buitenom begeleid naar het oefenlokaal, waar een gevangeniscel opgesteld stond met daar recht tegenover met stoelen voor de pers.
Koen van Dijk (vertaling en regie) gaf een korte inleiding over de musical en kondigde af en toe de nummers aan die we te zien kregen. We mochten per lied helaas max. 30 sec. tonen via internet, foto’s mochten onbeperkt gemaakt worden.

Als eerste traden René en Alex met het complete ensemble op. Ze zongen vanuit de gevangeniscel “Over the wall” (“Over de muur”). Wat kleuren die stemmen mooi bij elkaar, we waren meteen onder de indruk.

Als tweede zagen we een scène die in de cel gespeeld werd door Alex en René. Spinnenvrouw Marjolein voegde zich bij hen in de cel en met het ensemble danste en zong Marjolein “Where you are” (“Daar te zijn”).

In het derde voorproefje acteerden Alex en René samen in de cel en zongen ze het prachtige “Dear One” (“Lieverd”). Marjolein voegde zich erbij en het klonk echt zó prachtig. We genoten.

In het vierde en laatste voorproefje zou Alex een solo zingen, dus René was niet in de cel. Alex riep hem er echter bij om in het bed te komen liggen, waarop René terugriep “Wil je me graag hebben?” wat erg komisch overkwam.

Na de prachtige solo van Alex kwam het fotomoment en was er tijd ingeruimd voor de interviews. Eerst werd het aangevraagde schema afgewerkt en als de spelers er nog tijd voor hadden was iedereen vrij om alsnog opnames van hen te maken.

De perspresentatie is een heerlijk voorproefje geworden en we kunnen niet genoeg benadrukken dat de spelers enorm enthousiast zijn. Na de eerste doorloop van de eerste akte sloeg de cast erg enthousiast aan het Tweeten en Facebooken hierover, dus je kan er van op aan dat het écht heel mooi gaat worden.

Wij hebben een uitgebreid interview met René gehouden (zie video) en daarna ook nog met 2 ensemble-leden (de Vlaamse Michiel de Meyer en Thomas Kuipers) en met Chiara Re en Alex Klaasen. René en Chiara kennen elkaar al een tijd, ze hebben nl. samengewerkt in Urinetown (de 2010-theater versie). Zij is de choreografe van deze productie en vertelde ons dat ze René zelfs de tango zal gaan leren voor de slotfase van de musical. Uiteraard zijn we hier reuze benieuwd naar! ;)

Interview met René:

Interview met Thomas, Michiel, Chiara en Alex:

Het was een fijne perspresentatie, we hebben nu al erg genoten van de sneak previews, dus dat belooft wat! De première is inmiddels al uitverkocht, de kaartverkoop loopt heel goed. Boek dus tijdig een kaartje als je deze productie – die slechts een maand speelt – niet wil missen.
Het gratis parkeren voor de deur is voor iedereen een fijne toevoeging.

[Marijke]

 

PREMIÈRE van Kiss of the Spider Woman 8 juni 2015

De cast en crew hebben hier enorm hard naar toe gewerkt (en René draaide zelfs dubbele dagen tijdens de eindfase van Onder de Groene Hemel).

Ondanks het drukke schema maakte René toch even tijd om haastig de toi in ontvangst te nemen. We wensen hem veel toi toi toi met deze prachtige productie.
Video (haastige) Toi-uitreiking:

Het Zonnehuis stond er prachtig bij met een mooie (nieuwe) rode loper. De vorige was vlak voor de perspresentatie uitgelegd én gestolen! Tsja, het is midden in Amsterdam, misschien had dat er wat mee te maken…

Naast de trappen was een terras gemaakt met tafeltjes en stoelen en kaarsjes op de tafeltjes. Helaas was nogal koud, dus er werd niet zo van genoten als bedoeld was. Het was een drukte van belang en er waren ook veel BN-ers en musicalcollega’s. Ook leden van de Musical Awards jury waren erbij. Die hebben – net als wij – hun ogen uitgekeken bij deze schitterende musical, dus kom maar op met die Awards!

We kregen een programmaboekje vol mooie scènefoto’s, alles wat je maar wil weten over de cast, de crew en het verhaal van de Kus van de Spinnenvrouw. Heel mooi en compleet, een must-have voor iedereen die deze musical bezoekt.

De zaal in het Zonnehuis is mooi ingericht, overal gedecoreerd met spinnenwebben, op het toneel de gevangeniscel waar zich alles af zou gaan spelen en daarachter – achter een groot spinnenweb – het orkest, dus óp het toneel.

Marjolein ving aan met haar openingslied en je zat gelijk in de voorstelling, ook omdat gevangene 16115 Valentin (René) op ruwe wijze geboeid en met een zak over zijn hoofd binnen gevoerd wordt door de bewakers. Dit deed ons gelijk denken aan de Passion, waarin we (bijna) hetzelfde beeld zagen. Valentin wordt in de cel gesmeten bij Molina (Alex), zijn celgenoot voor de komende jaren. In Les Mis was René gevangene 24601. Later in de voorstelling kwam er een gevangene voorbij die ook daadwerkelijk dit nummer had gekregen (op verzoek van Roy Kullick erin geschreven door Koen van Dijk). ;)

De twee gevangenen maken kennis met elkaar, maar moeten niets van elkaar hebben. Molina doet veel toenaderingspogingen, maar Valentin is zo stug en anti-homo dat hij hem geen enkele kans geeft.

Door de tijd heen fantaseert Molina over de films die hij vroeger als kind gezien had om de tijd te doden en op den duur fantaseert ook Valentin met hem mee en heeft ook zijn eigen fantasie, namelijk over zijn geliefde Marta. De rol van o.a. de spinnenvrouw, de moeder van Molina en Marta wordt met verve gespeeld door Marjolein Teepen. Tijdens de voorstelling veranderd zij regelmatig in de diverse personages en is geknipt voor de rol. Wat een volume en power zit er in deze veelzijdige vrouw!

De gevangeniscel is zo multifunctioneel als je maar kan wensen. Door deze draaibaar te maken met openklappende grote deuren zie je de cel vanaf alle kanten. Het ensemble voert naadloos deze verplaatsingen uit en het is enorm vindingrijk hoe je met uitzicht op die cel zo de diverse scènes kan laten zien.

Alex is echt geweldig in de rol van Molina. Prachtige zangstukken en wat zet hij de extraverte nicht Molina goed neer. Uit zelfbescherming pretendeert hij dat het hem allemaal niet raakt, maar je gaat zo meeleven met zijn personage dat je wel merkt dat hij vaak wel degelijk in geestelijke nood verkeert. Je krijgt enorme sympathie voor deze homofiele gevangene met zijn kwetsbare karakter.

En dan René als Valentin. Wat hebben we van hem genoten in deze rol. De rauwe stoere politieke gevangene die langzaam aan zelf ook merkt dat het vluchten uit de waarheid de enige vorm van overleven zal zijn. Je krijgt als vanzelf sympathie voor deze Marxist die trouw wil blijven aan zijn mening en gevoelens. Je wordt ook vanaf de eerste minuut zo in de voorstelling gezogen dat je je af en toe nauwelijks realiseert dat het (gelukkig) ‘maar’ spel is wat ze hem allemaal aandoen.

Het ensemble vervult heel veel rollen en hun stemmen vormen een prachtig geheel, ook met de hoofdrolspelers erbij. De casting van Kiss heeft er goed oog voor gehad.

De akoestiek in het Zonnehuis is opmerkelijk goed, er gaat niets verloren van de conversaties en de zangstukken. Tijdens het nummer “Marta” staat de cel op het toneel vol met gevangenen en wie goed kijkt zal merken dat ook de orkestleden tijdelijk opgesloten zitten. Mede door de inbreng van René (“nooit met een orkestband spelen!”) wordt dit nummer nu a capella gebracht. Dit nummer kwam door het ‘weglaten’ van de muziek enorm binnen, de zaal zat er ademloos naar te kijken.

Bij Kiss is over alles zó goed nagedacht en alles is zó goed uitgewerkt… Tijdens deze musical worden de zijkanten van de zaal ook benut door de spelers, heel bijzonder. Ook de geluidsweergave, daar kan menig theater jaloers op zijn. De belichting was ook zó mooi, zowel qua kleuren als felle spots en schemering… wie verantwoordelijk is voor het lichtplan (Benno Barends) verdient ook een grote pluim. De kostuums (Maya Schröder) van met name Marjolein passen ontzettend mooi in het totaalplaatje. Van Spinnenvrouw, moeder van Molina, Marta, dwaze moeder op het plein t/m Aurora, alles is even mooi en staat Marjolein prachtig met haar slanke figuur. Het ensemble switcht met de kleding ook geloofwaardig van bewakers naar verpleegkundigen, bajesklanten en/of burgers.

Een minpunt: de stoelen in het Zonnehuis zijn keihard. Gelukkig ben je zo geboeid door voorstelling dat je je na afloop pas bedenkt dat dit het totaal tegenovergestelde is van pluche. Jammer… bij het opknappen van het Zonnehuis hadden ze beter ook even aan het zitgenot van het publiek kunnen denken.

De eerste akte duurt lekker lang, maar bleek 10 minuten korter te zijn dan bij de Try Out. Ik heb niets gemist qua verhaallijn, dus geen idee wat er nu niet meer is wat we wel gezien hadden.

Na de tweede akte volgde een overdonderend applaus, rijkelijk gevuld met fluit- en joelconcerten. Ik denk dat er niemand bij was die geen heerlijke avond had. De cast en creatives ontvingen stralend een grote bos Zonnebloemen. Hierna werd de perscall op het toneel gehouden. De lege gevangeniscel was opgesteld en de spelers kwamen het toneel weer op voor deze fotosessie.
*Meer foto’s van de première zijn te vinden in de Kiss FOTO-map.

Foto’s © Marloes Jaket

In mijn video is het slotapplaus te zien, een gedeelte van de perscall en de premièretrap (in dit geval de trap naar buiten). Het was echter nogal koud, dus dit werd snel afgehandeld zodat iedereen zich binnen bij de trotse familie en vrienden kon voegen na deze ontzettend geslaagde première.

Er werd nog lang na geborreld en nagepraat over al dit moois en de tevredenheid en trotse blijdschap droop van de gezichten. Wat een prachtige première was dit.

Twijfel niet, boek snel een plaatsje en je hebt een geweldige avond.
Ze spelen slechts een maand en dat is echt véél te kort voor zoiets moois.

[Marijke]

Er zijn – terecht – al veel lovende kritieken geschreven over deze productie en op 27-06-2015 zijn we nogmaals naar Kiss geweest. Het is bijna niet te geloven dat deze productie slechts 4 weken op de planken zal staan. Alles is werkelijk uit de cast gehaald qua performance, kleding, muziek en akoestiek dat je zou denken dat ze dit nog maanden gaan spelen. Was het maar waar…
Het was alsof iedereen er vanavond nog een tandje bij zette, want – voor mij – was dit echt de allerbeste (so far). Hier en daar rolde er soms in de zaal een traantje van ontroering of gewoon omdat het je zo bij de keel grijpt en het zo mooi neergezet wordt. Iedereen is zó goed op zijn plek in deze cast en als René-fans genieten we enorm van zijn vertolking van Valentin Arregui Paz. En wat is het toch fijn dat zowel Alex als Marjolein gecast zijn voor een hoofdrol. Ze ontroeren, verrassen, zingen (en dansen) prachtig en zijn geknipt voor hun rol in deze musical.
Hier en daar ging wel een microfoon te laat open (nog niet eerder meegemaakt) en buiten ons zicht bleek die arme Michiel tijdens het dansen van het toneel te zijn gevallen. Gelukkig niet ernstig, snel weer er op geklommen en verder spelen. Chapeau, wij hebben er niets van gemerkt op rij 4.

René was zo lief om ook bij deze productie weer de videocamera mee te namen backstage. Zoals we van zijn hand al bij vele producties gewend zijn is het ook deze keer weer hilarisch leuk geworden. Bij deze dus grote dank aan René en alle anderen voor de medewerking, we waarderen het heel erg!
Kijk en geniet mee van Kiss of the Spider Woman backstage:

Na afloop leuk gesprek gehad met o.a. Thomas, Michiel en Bastiaan en ze vertelden leuke anekdotes en weetjes waar je als doorsnee bezoeker echt geen idee van hebt.
– Zo heeft het ensemble bij aanvang 4 (!) kledingstukken over elkaar heen, anders redden ze het niet qua tijd met de snelverkledingen.
– Bij “De morgen daarna” was tijdens het repeteren het idee geboren om de orkestleden ook als “volk” op het toneel te laten verschijnen, zodat de mensenmassa groter zou zijn. I.v.m de bijbehorende muziek moest er dan echter een gedeelte opgenomen worden op band, maar o.a. René was hier fel op tegen. Live muziek, dat is heel belangrijk, dus geen bandopnames. Hear hear!! De bevolking wordt dus alsnog alleen gespeeld door de cast.
– De zak over het hoofd van Michiel en Thomas moet op een speciale manier opgezet worden, het zou nl. een ramp zijn als tijdens het snelle nummer met Marjolein de zak er niet snel af zou gaan. Ook de verkledingen zorgen hier en daar soms voor lichte paniek, want niet alles is met klittenband aan elkaar vast gezet. Een enkel knoopje of de rits in een gulp moet wel meewerken, anders moet er als een razende geimproviseerd worden om dit op te lossen.
– En dan het voor- en nadeel van een kleine cast zonder understudies. Als er iemand geblesseerd raakt of ziek wordt zal de voorstelling afgeblazen moeten worden, het grote voordeel is echter dat je altijd de eerste cast treft bij elke show. Wij zijn er blij mee.
– Toen we licht mopperde over de harde stoelen in het Zonnehuis kwam de reactie: “Maar wij zitten daar in de gevangenis, zo kan je je een beetje voorstellen hoe dat is”. Zit wat in, hahaha (maar evengoed zijn we op een kussentje gaan zitten). ;)

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++
TOT SLOT…

Door Opus One zijn we gelukkig enorm verwend met mooie foto’s en hele fijne online fragmenten uit de musical. Van “De Morgen daarna” waren er geen opnames gemaakt, dus ook geen clip, want er moesten keuzes gemaakt worden en qua rechten kan je ook niet alles doen wat je zou willen (daarom ook geen CD en geen DVD van dit moois, wat eeuwig zonde). We hebben gevraagd – lees gesmeekt – of deze scène alsnog op video mocht en na de afsluiting van Kiss werden we op de morgen daarna blij gemaakt met een prachtige opname hiervan met René op z’n best (en wat zijn we onwijs trots op hem)! Grote dank aan Opus One hiervoor en sinds deze productie hebben we allemaal een zwak voor enthousiaste en lieve Koen van Dijk die met het oorspronkelijke idee aankwam om juist deze productie in het Zonnehuis te laten zien aan iedereen.

Kiss of the Spider Woman… Eén van de mooiste producties die ik gezien heb.
En dan nu allemaal nog even nagenieten van de heerlijke bonus die we van Opus One mochten ontvangen!

[Marijke]

 

REPRISE 2016 Kiss of the Spider Woman

I.v.m. de reprise van Kiss of the Spider Woman werd er op 31-10-2016 een succesvolle feestelijke voorstelling getoond i.p.v. (nogmaals) een première. Ik had niet verwacht dat er enkele wijzigingen zouden plaatsvinden in deze toch al prachtige voorstelling, maar na afloop moesten we onderkennen dat er toch échte verbetering te zien waren. Roy Kullick (nu spelend in The Bodyguard) werd succesvol vervangen door Sven Nigel Blom. Deze – voor ons – nieuwkomer in ‘musicalland’ liet o.a. in zijn solo tijdens “Achter die Muur (1)’ en met zijn getoonde danscapaciteiten zien dat hij heel goed in de rol past. Gezien de korte repetitieperiode voor iedereen i.v.m. de herneming van deze musical een extra pluim dus voor de cast én voor Sven, aangezien zij dit alles in zeer korte tijd voor elkaar moesten krijgen.

Er zijn nog steeds mensen die dit pareltje niet gezien hebben (GAAN!), maar zij doen er goed aan om deze speelperiode van slechts 3 weken te benutten en te gaan kijken. Nu of nooit, ze krijgen er zeker geen spijt van.

Voor de mensen die het nog niet gezien hebben zal ik niet te ver ingaan op de wijzigingen, maar de mannen van het ensemble hebben bv. nu nog feestelijkere kleding aan tijdens “Geef me Liefde’. In de slotscène heeft Alex nieuwe schoenen gekregen én een nieuwe (en veel mooiere) hoed ;) Er zijn in de slotscènes ook kleine aanpassingen gemaakt, zodat de afloop van dit verhaal iets duidelijker naar voren komt. Regisseur Koen van Dijk heeft de vragen en opmerkingen van het publiek uit 2015 duidelijk ter harte genomen. Het is bewonderenswaardig hoe hij dit alsnog heeft kunnen verwerken in dit toch al complete plaatje.

Het publiek reageerde – ook in 2016 – wederom razend enthousiast en beloonde iedereen dan ook met een lange staande ovatie. Er waren diverse BN-ers uitgenodigd om te komen kijken én er bleek een hele rij Sweeney-cast mee te genieten in de zaal. Na afloop was er ook nog een perscall waarna iedereen zich in de zaal en de foyer bij familie en vrienden voegde om onder het genot van een hapje en een drankje na te genieten van deze prachtige musical.

Hieronder de SLOTFASE (incl. de Alex/René-kiss) van de feestelijke voorstelling:

[Marijke]

 

AFSCHEID van Kiss of the Spider Woman 20-11-2016

Dolblij waren we met de reprise van Kiss, waar we in 2015 al zo van genoten hadden. Dus ook in 2016 zijn we nogal eens gaan genieten van de musical met een sterke cast, een heel goed ensemble, prachtige muziek en zang, live orkest, mooie choreo, een minimaal doch multifunctioneel decor, de fijne ambiance én het gratis parkeren. Kortom: een opeenstapeling van feiten die deze musical tot een waar pareltje konden maken en dat gebeurde dan ook elke voorstelling opnieuw.

*Voor aanvang van deze laatste show heeft iedereen backstage – op initiatief van choreografe Chiara en Thomas – nog meegewerkt aan de Mannequin-Challenge! Het is dé hype op dit moment, vooral bij musicalgezelschappen (iedereen blijft “frozen” staan terwijl de videocamera langsloopt). Hieronder is het resultaat te zien:

De cast knalde van het toneel bij deze laatste voorstelling, ze gaven echt álles voor een goede show en qua bloed hadden we ook geen klagen. Het leek er op of de pot nog even leeg moest, want de gevangenen zagen er vandaag nog gehavender uit als voorheen.

Alex voor de laatste keer als Molina met zijn prachtige zang, zijn heerlijke homo-trekjes, zijn zalige inleving in de rol en zijn ontroerende momenten
René als Valentin, ongekend goed als de Marxist die ons overtuigde van zijn gelijk met zijn mooie pure zang en acteertalent. Je voelde zin pijn gewoon mee, zo levensecht gespeeld. En het prachtige a capella Marta gaan we nooit meer vergeten
Marjolein als de onbetwiste koningin der Spinnenvrouwen. Met haar ogen bespeelde ze de zaal, met haar gebaren trok ze iedereen mee in haar web en met haar stem sleurde ze iedereen mee richting haar fatale kus
Mike als de gevangenisdirecteur, die uitstekend acteerde (maar waar we bij de zang wat moeite mee hadden). Ongekend gemeen, hard, meedogenloos aanwezig
Michiel als de lieve Gabriël die we omarmden, en als de gevangene-met-de-blote-billen waarvan we allemaal hoopten dat zijn ‘ontsnapping’ zou lukken
Thomas als de vermoorde gevangene die de kus van de Spinnenvrouw ontvangt en als Aurelio, de verontwaardigde homofiele collega van Molina in het warenhuis
Bastiaan als de intens valse gevangenisbewaarder Esteban en als krachtige aanvulling van het ensemble
Sven, tot slot, die als vervanger van Roy de zang, de dans en de rol van deze gemene gevangenisbewaarder schijnbaar moeiteloos overnam

Stuk voor stuk hele sterke castleden, We hebben ook aan regisseur Koen van Dijk veel te danken nadat hij met het idee kwam om deze productie op te voeren in het Zonnehuis met deze cast. Zijn inleidingen waren heerlijk enthousiast en gedreven, heel fijn om deze als bonus mee te mogen maken.

Deze laatste show was een hele pittige, hierna was het ook écht voorbij en we gaan het missen. Bij de cast waren er bij deze laatste vooral bij de heftige scènes wat natte oogjes te zien, in de zaal konden we het ook moeilijk droog houden. De pauze werd verlengd i.v.m. “een technische storing” maar de 2de akte werd daarna hervat als nooit tevoren. Bastiaan (ensemble) kreeg nl. totaal onverwacht heel moeilijk nieuws te verwerken waardoor deze laatste emotioneel voor iedereen nog zwaarder werd dan vooraf gedacht. De (extra lange) pauze was echt even nodig om alle verdrietige gevoelens op een rij te zetten. De hechte groep heeft – ook backstage – veel aan elkaar gehad..

Veel emotie, veel respect voor iedereen van ons en ook veel lof voor iedereen die deze productie tot iets prachtigs maakten. Wie dit niet gezien heeft mag oprecht spijt hebben.

Na afloop mengde de complete cast en crew met het publiek en kon iedereen nog even napraten over deze bijzondere dag. Toen ik bij René stond werd er gevraagd of hij nog trek had en kwam zijn bord gevangeniseten voorbij. Hij wilde dat koude prakje liever nooit meer zien…

We hadden backstage nog wat lekkers laten bezorgen in het thema van de musical en als klein bedankje. Jolanda had heerlijke Spinnenweb-koeken gemaakt (hulde!) en er waren Kisses en Spinnen(-drop) voor de cast. Waarschijnlijk is het nu allemaal op…

Het allerlaatste slotapplaus (incl. de Alex/René-kiss)…

Wat het Zonnehuis betreft staat er weer iets nieuws op stapel voor het volgende seizoen. We kunnen niet wachten op meer info van o.a. Koen van Dijk, want het kan bijna niet missen dat hij voor de derde keer (na Kiss en Sweeney) weer met iets moois zal komen. Voor nu is er alleen even het nagenieten en de stilte…

[Auteur]

Berichten