- Dit onderwerp bevat 5 reacties, 1 deelnemer, en is laatst geüpdatet op 4 jaren, 4 maanden geleden door
.
-
Berichten
-
OpusOne kondigde met trots aan dat in juni 2017 de romantische en onweerstaanbare zomermusical The Bridges of Madison County exclusief te zien zou zijn in Theater Het Zonnehuis (Amsterdam). Gebaseerd op de gelijknamige roman van Robert James Waller én de film met Clint Eastwood en Meryl Streep, vertelt de voorstelling over de onverwachte romance tussen de Italiaanse huismoeder Francesca (Lone van Roosendaal) en de ongebonden fotograaf Robert (René van Kooten). Het zet hun beider wereld volledig op z’n kop.
De met Tony Awards bekroonde muziek van Jason Robert Brown (The Last Five Years) vindt zijn basis in de zwierige Italiaanse volksmuziek van Francesca en de Amerikaanse country muziek van Robert. Aanvankelijk is het een clash van culturen maar gaandeweg ontstaan duetten waarin de twee stijlen naar elkaar toe groeien. The Daily News noemde het “one of Broadway’s best scores in the last decade.” De regie en vertaling zijn in handen van Koen van Dijk.
René van Kooten heeft ook nog een boodschap speciaal voor jullie:
“The Bridges of Madison County wordt niet alleen mijn 20ste volwaardige musicalproductie, ik vier nóg een jubileum. Twintig jaar geleden begon ik in Miss Saigon en de rest is geschiedenis. Na de prachtige rollen die ik onlangs in Kiss of the Spider Woman en Sweeney Todd in Het Zonnehuis mocht spelen, ben ik erg verheugd dat ik juist op die bijzondere plek mijn 20-jarig jubileum vier. En dan ook nog in een musical waarvan de muziek zo dicht bij mij ligt. Ik verheug me er op, zijn jullie er ook weer bij?
Liefs van René”*Gezien de lovende reacties, de vraag om een reprise en diverse nominaties voor het Musical Awards Gala is Bridges tot onze grote vreugde maar liefst 2x in reprise gegaan.
Speeldata:
2017: Van 02-06-2017 t/m 02-07-2017 in het Zonnehuis in Amsterdam
De première was op 05-06-2017
Reprises:
2018: Van 21-06-2018 t/m 08-07-2018 in het DeLaMar in Amsterdam
2019: Van 23 april 2019 t/m 18 juni 2019 als reizende productieCAST
Robert Kincaid: René van Kooten
Francesca Johnson: Lone van Roosendaal
Richard ‘Dick’ Johnson: Bas Heerkens (2017)
Ad Knippels (2018, 2019)
Marsha: Annick Boer
Michael Johnson: Jeroen C. Molenaar (2017)
Joost van der Aa (2018, 2019)
Carolyn Johnson: Marieke Goemans (2017)
Charlotte van der Plas (2018), Dagmar Rijff (2019)ORKEST:
Marco Braam/Frans Heemskerk – Piano
Walter de Kok – Viool
Thijs Tervoort – Bas
Renee Wijnhoven/Judith Groen – Cello
Guy Nikkels – GitaarCREATIVES:
Gebaseerd op de roman van Robert James Waller
Jason Robert Brown – Liedteksten en muziek
Marsha Norman – Script
Koen van Dijk – Vertaling & regie
Marco Braam – Arrangementen & muzikale leiding
Chiara Re – Choreografie
Eric Goossens – Decor
Joost van Wijmen – Kostuums
Glenn Hewitt – Kostuums
Benno Barends – Lichtontwerp
Tobias Stolk – Geluidsontwerp
Maarten Voogel – Artistiek ProducentQua PR konden we in januari alvast voor genieten van Robbert en Francesca:
De eerste presentatie op het Musical Awards Gala 2017:
Het optreden op het Musical Awards Gala vanuit de zaal op 12-01-2017:
Perspresentatie van The Bridges of Madison County in het Zonnehuis te Amsterdam op 25-04-2017. De indrukwekkende beelden spreken voor zich…
Regisseur Koen van Dijk vertelde in het kort het verhaal en verzorgde ook de inleiding van de gezongen nummers. We kregen een prachtig voorproefje van deze romantische zomermusical en deze perspresentatie was al zeer veelbelovend. We mochten zelfs de tafel en de stoelen gebruiken die voor de voorstelling bestemd zijn om de cast te interviewen na afloop, hoe leuk is dat?!Een compilatie van de perspresentatie:
Inleidingen en optredens:
Interviews met de cast:
Deel 1:
Deel 2:
*Video: Marijke Stuurman
*Interview: Josephine DericksVandaag (05-06-2017) de première van The Bridges of Madison County. Het Zonnehuis stond erbij zoals het hoort: volop zon, gezellige drukte op het plein en de prachtige posters van Bridges sierden de gevel. Voor de gelegenheid was er een Opel uit 1952 voor de deur geparkeerd, refererend naar de auto van Clint Eastwood in de gelijknamige film.
Koen van Dijk bewerkte en regisseerde deze Broadway-musical tot een intieme Nederlandse versie, op maat gemaakt voor Het Zonnehuis. Het is voor het eerst dat het publiek zó dicht op het toneel zit en je voelt je zo dichtbij de acteurs dat je je af en toe waant als één van de deelnemers aan dit verhaal. De voorste rij aan de kop van de Brug wordt ook wel gekscherend “de gênante rij” genoemd. Als je daar zit tijdens de (vrij-)scènes tussen Robert en Francesca snap je wel waarom… De kracht van deze musical zit in het feit dat het overal mooi, ontroerend en liefdevol is en blijft en nergens plat wordt. De hoofdrolspelers sleuren je mee in hun liefde voor elkaar.
De cast bestaat uit Lone van Roosendaal (Francesca), René van Kooten (Robert Kincaid), Annick Boer (o.a. buurvrouw Marsha), Bas Heerkens (Francesca’s man), Jeroen C. Molenaar (de zoon) en Marieke Goemans (de dochter). Door het verhaal heen spelen de kaatste vier ook diverse andere kleine rollen. De cast worden begeleid door een live band o.l.v. Marco Braam (die ook nog even Marsha’s zwijgzame en daardoor hilarische echtgenoot mag spelen) en die zijn vooral gesitueerd op het toneel zelf, maar verschijnen ook regelmatig op de brug.De cast gaf toe enigszins nerveus te zijn voor deze première. Er zijn in de 3 voorafgaande dagen slechts 4 Try Outs gespeeld, maar daar was vandaag niets van te merken. Iedereen zat goed in zijn tekst en zang en de juiste props waren er op de juiste momenten. Een kleine hindernis was aan het einde een ongewenste drempel op het toneel (een ‘grafzerk’ bleek niet verder te willen zakken en vormde een licht obstakel op het toneel). Het ging bijna mis toen Annick Boer er over struikelde, maar gelukkig liep dit goed af. Dat zijn toch spannende momenten voor cast en toeschouwers.
Voor aanvang hebben we een Toi aan René gegeven. Hij gaf toe wat nerveus te zijn “maar dat komt allemaal goed”. En dat bleek ook zo.
Uitreiking TOI aan René:
René past als fotograaf Robert Kincaid ontzettend goed in dit “plaatje”, deze rol is hem qua zang, muziek en spel echt op het lijf geschreven. Wij vonden het niet zo verwonderlijk dat de huisvrouw van Italiaanse komaf, Francesca, als een blok viel voor zijn verschijning. Lone is (met een licht accent) ook erg geloofwaardig in haar rol en samen met René voeren ze je met gemak mee op hun reis vol gevoelens en liefde voor elkaar.
René zingt als fotograaf Robert ook het prachtige “Vervaagt naast jou”, waarin hij een foto van Francesca in zijn hand heeft. Aan het einde van de musical verschijnt deze foto op een prachtig doek achterop het toneel. Wat een vinding… heel mooi.
Het was een overheerlijke en ontroerend mooie voorstelling en de zaal beloonde de cast en crew met een overweldigende staande ovatie. Tussendoor zijn er weinig momenten om via een applaus te laten merken dat het zo gewaardeerd wordt wat ze tonen, maar tegelijkertijd is het ook zonde om de sereniteit van het spel te verstoren, want je zit er helemaal in…Slotapplaus:
The Bridges of Madison County is maar 1 maand te zien in 2017, dus mis het niet. Het is echt de moeite waard om hiervoor naar Amsterdam af te reizen (het gratis parkeren is een leuke bonus).
Er zijn meerdere malen enthousiaste inleidingen verzorgd door regisseur/vertaler Koen van Dijk. Hij vertelde daarin o.a. over het Zonnehuis en hoe hij daarmee opgegroeid was. Hij is vlakbij het Zonnehuis geboren en opgegroeid en bezocht als kind vaak dit gebouw. Hij vertelde o.a. dat hij (héél lang geleden) Joop van den Ende hier zag optreden als clown. Koen kwam ook met veel extra informatie over het script en de vertaling daarvan.
Een korte samenvatting: als je een origineel script wil vertalen moet je daar toestemming voor vragen en ga je daarvoor een contract aan. De liedteksten en muziek van The Bridges zijn van Jason Robert Brown. Als de vertaling klaar is ben je verplicht om dit weer om te zetten in het Engels en op te sturen ter goedkeuring, zodat de originele schrijver kan zien waar het script enigszins afwijkt of iets anders vertaald is. Koen vertelde dat hij dit altijd braaf deed en er nooit een reactie op kwam, m.a.w. zijn vertalingen waren dus goed gekeurd. Dat liep bij Bridges echter anders. Hij kreeg een pagina’s lang bericht terug met aanwijzingen en opmerkingen waarmee hij weer aan de slag is gegaan. Hij was er ook heel blij mee dat de originele scripschrijver zo veel moeite had gestoken in het aanvullen en/of corrigeren van de vertaalde teksten.Het eindresultaat is dus naar ieders wens geworden. Dat Bridges ook door het publiek erg gewaardeerd werd bleek toen er een reeks aan nominaties bekend gemaakt werd voor het Musical Awards Gala 2018:
The Bridges of Madison County staat in 2018 als reprise voor 3 weken in het Amsterdamse DeLaMar Theater. Hoe fijn dat we deze zomermusical dus na bijna een jaar weer live konden meemaken, het voelde als pure verwennerij.
Cast & crew zijn nagenoeg hetzelfde als in het vorige seizoen, met uitzondering van Richard ‘Dick’ Johnson en de beide kinderen. Rij 1 bleek vervallen omdat het toneel ook nu weer (voor een deel) de zaal ingebouwd is. Het maakte het beeld er alleen maar vertrouwder op, ook al zaten we er nu niet meer omheen maar ervoor. Als je vooraan zit wil je soms ook even onzichtbaar zijn als de cast zo vlak voor je neus op de trap zit…
Het Parool schreef zo treffend: “Wat zijn ze mooi verliefd, die twee” en dat is ook echt zo. Je ziet hoe de gevoelens opgebouwd worden naarmate de eerste akte vordert en richting de pauze wil je ook Francesca zijn en die vreemde man zachtjes maar dwingend meetronen naar boven…
Ad Knippels is een enorme aanvulling op het geheel. Wat een fijne stem heeft hij en hij heeft de rol van Richard/Dick Johnson op zijn eigen manier ingevuld. Hij doet dat zo natuurlijk dat je tijdens de show echt met hem te doen krijgt als hij zoetjesaan in de gaten krijgt dat er iets veranderd is aan Francesca en hun relatie tot elkaar. De kinderen Michael en Carolyn worden deze weken gespeeld door Joost van der Aa en Charlotte van der Plas. Zij spelen dit naar behoren, maar de rollen lenen zich er ook niet zo voor om echt uit te kunnen blinken.OpusOne komt keer op keer met prachtige – en soms minder bekende – producties naar Nederland en mede door regisseur Koen van Dijk met zijn geweldige vindingen qua uitbeelding etc. zijn het steeds pareltjes om naar te kijken en verdienen ze een volle zaal. Zoals bijvoorbeeld de telefoon. Wie opbelt komt er mee aanlopen… verzin het maar. En het prachtige gordijn aan het einde van de voorstelling met die ogen van Francesca erop… het raakt je gewoon wat er gebeurt. Er is ook bewust voor gekozen om weinig ‘applausmomenten’ tijdens de voorstelling te hebben. Koen vertelde dat hij dat ook overlegde met de cast en dat bv. René dan ook beaamde: “Ja, graag! Liever lekker doorspelen op dat moment”.
Het was nauwelijks te merken dat we naar de eerste voorstelling zaten te kijken, na bijna een jaar pauze. Het enige wat niet klopte was de fles cognac. Deze was vergeten neer te zetten, dus verscheen snel om het hoekje bij het gordijn. De volgende keer staat hij weer naast de melkbus en spelen ze dat Robert in de kast aan het zoeken is naar de fles. Francesca komt hem erbij helpen en ze ‘stoten’ elkaar even aan en de toon is gezet. Je ziet de vonk gewoon overslaan. En als ze eenmaal van de cognac gedronken hebben en samen de slappe lach krijgen… dan laat de rest zich raden.
©Noor van GestelNa afloop was er nog een gezellig samenzijn in de foyer boven en vertelde René ook over de fles cognac, wij hadden er niets van gemerkt. (We hebben ook gelijk afspraakjes met René gemaakt over de gewonnen kaartjes i.v.m. de Alpe d’HuZes-loterij). Er zijn vandaag ook nieuwe persfoto’s gemaakt, zie de collage van (nieuwe) foto’s.
+ + + + + + +
**Op FB trof ik ook een hilarisch filmpje aan van Lone & René, gemaakt in de foyer van het DeLaMar. Bekijken kan via onderstaande link:
Bij de perscall na afloop hebben we ook nog wat foto’s gemaakt, waarop ook de drie nieuwe castleden staan. Het was weer een heerlijke avond. Ik kan me niet voorstellen dat ik niet weer ga kijken naar Bridges, het is te mooi om af te wachten tot de toer van start gaat, want die is pas in 2019.Slotapplaus:
Op 28-04-2019 de (2de) herneming van The Bridges of Madison County in Breda (Chassé Theater). Na enorm genoten te hebben van de vorige versie(s) stond ik weer te trappelen en dat bleek niet onterecht. Het was allemaal weer zó mooi om (mee) te beleven en het voordeel van het opnieuw beleven is dat je al weet wat voor prachtige nummers en leuke scenes er weer gaan komen.
De enige wijziging in deze versie is de rol van Carolyn, die wordt nu gespeeld door Dagmar Rijff. De overige castleden én de orkestleden zijn dezelfde vertrouwde gezichten als in de vorige versie.
Lone & René speelden en zongen weer de sterren van de hemel en wat waren ze weer mooi verliefd, die twee… Op een enkele kleine microfoonfout na was het een perfecte voorstelling. Ik keek naar voorstelling nr. 5 van 2019, maar het leek alsof ze al weer maanden aan het toeren waren…René had een nieuwe spijkerbroek én andere schoenen gekregen, maar verder kon ik qua spel, zang, muziek en uitvoering geen veranderingen vinden. Gelukkig maar, het was al mooi genoeg en deze voorstelling was (wederom) perfect. We kunnen hier 8 weken van genieten in 2019.
Het slotapplaus in het Chassé in Breda:
Na deze speelreeks is 2019 is The Bridges of Madison County helaas écht voorbij. Wat was het fijn dat we maar liefst twee keer van een reprise mochten genieten van deze musical en wat zullen we ons de cast en de prachtige songs nog lang herinneren.
- Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.